స్వచ్చమయిన గాలి పీలుస్తూ, వెన్నెల వెలుగులో ఆరుబయట పడుకుంటే ఆ మజానే వేరు. చిన్నప్పుడు అమ్మమ్మ, తాతయ్య నన్ను అలా పడుకోబెట్టి కథలు చెప్పేవారు. ఇప్పుడు పండు గాడి వంతు :) చుక్కలని, చందమామ ని చూస్తూ నిద్రలోకి జారుకోవడం, గుడిలో నుండి మంద్రస్థాయిలో విన్పించే ఘంటసాల గారి భక్తి పాటలు వింటూ మేల్కుని, కళ్ళు తెరిచీ తెరవగానే పచ్చని కొబ్బరి చెట్టు ని చూడటం..స్వర్గం ఇంతకంటే బాగుంటుందా?
Yes, the best we can give the kid! Memu kooda ade chestoo untaam :)...
ReplyDelete